pa-alam. paalam.

sandali o magpakailanman
kailangan kitang lisanin
makababalik pa ba sa iyong piling
hindi ko iyan ngayon kayang sagutin
sapat na at sukdulan
na ako ay paulit ulit na masaktan
walang ng mababasag
sa damdaming basag
hindi mo na mababarag pa
ang durog na aking diwa
tapos na tinatapos ko na
ang kabaliwan ko sa kaniya
o kabaliwan sa ano pa man
tapos na ang lahat ng aking kalokohan
at masaya ako kahit na nasasaktan
sa desisyong kay tagal na nilamayan

pa-alam, paalam.

binibini, ikaw na ba ay may kasi?

nagkikislapan ay natatanaw ko ang mga tala
sa malamlam na dungawan ng iyong kaluluwa
sumisikat ang araw sa sulok ng iyong mga labi
na manaka-nakang nagsasabog ng mahiyaing ngiti

huwag sanang iyong mapulaan ang aking paglantad
pasensya sa aking pangangahas na puso ko'y ibilad
paminsan minsay natitigilan ako, dahil batid ko
hihigit sa lima ang tiyak na luluha at masisiphayo

may mga pangakong mababali sa isang tao
may mga salitang mangunguya at kakainin ko
may mga ugnayang kakailanganin kong itigil
dahil ang pagtingin ko sa iyo ay di papipigil

malilito ang maraming tao
ako man at ikaw ay nalilito
pero nang gabing iyon ng pagkandili
ikaw, oo ikaw, ang aking pinili

maari bang maturuan ang puso
na ito ay huwag maging palalo
siya na lang na mahal ako ang mamahalin ko
kaysa ikaw na hindi ako sa iyo nakakasiguro

ayoko. ayoko!
huwag sanang pagibig ito!
dahil kung magkagayon kaawaawa ang puso ko
inilalagay ko na naman ito sa tiyak na siphayo!

sa aking panaginip...

nagkikislapan ay natatanaw ko ang mga tala
sa malamlam na durungawan ng iyong kaluluwa
sumisikat ang araw sa sulok ng iyong mga labi
na manaka-nakang nagsasabog ng mahiyaing ngiti

huwag sanang iyong mapulaan ang aking paglantad
pasensya sa aking pangangahas na puso ko'y ibilad
paminsan minsay natitigilan ako, dahil batid ko
hihigit sa lima ang tiyak na luluha at masisiphayo

may mga pangakong mababali sa isang tao
may mga salitang mangunguya at kakainin ko
may mga ugnayang kakailanganin kong itigil
dahil ang pagtingin ko sa iyo ay di na papipigil

malilito ang maraming tao
ako man at ikaw ay nalilito
pero nang gabing iyon ng pagkandili
ikaw, oo ikaw, ang aking pinili

maari bang maturuan ang puso
na ito ay huwag maging palalo
siya na lang na mahal ako ang mamahalin ko
kaysa ikaw na hindi ako sa iyo nakakasiguro

ayoko. ayoko!
huwag sanang pagibig ito!
dahil kung magkagayon kaawaawa ang puso ko
inilalagay ko na naman ito sa tiyak na siphayo!

kape...

nakuha mo ang aking timpla
walang lumabis na sangkap
sumasapat lamang at tumatama
ang kaunting sobra'y alam mong masaklap

tatabang, papait, tatamis, masisira ang lasa
kaya kung masosobrahan ay tiyak aayawan
subalit nakuha mo ang aking timpla
kaya dila ko'y nalulugod, nagsisayawan

ang kay init na presensiya mo
siyang nakagigising ng katinuan ko
subalit di ito yaong mga pagliyab
na nakakapaso ang mga pagalab

minsan kung ika'y matitikman
tingin ko'y tiyak kapwa natin maasahan
na ikaw ay aking babalik-balikan
sa bawat araw ng aking kasalukuyan

at sa hapon na ako ay aandap-andap
at sa antok ay nais na humilig at lumingap
sasaluhin mo ako, gigisingin at bubuhayin
sabay sulyap sa realidad na tanging atin

ikaw na nga ba, ikaw na ba iyan?
huwag namang sagot sa akin ay iyong pilitin
ikaw na nga ba, ikaw na ba iyan?
huwag magtangis, di ko nais maging iyong tiisin

pero... nakuha mo ang timpla ko
at walang kaduda-duda ito
pero bakit, bakit, BAKIT...
ninanais ko (siya pa rin), ay anong pait!

pusong biskwet

pakiusap
ako'y damputin naman
kahit wala pang palaman
kahit simple ang aking timpla
at piraso ko ay butas butas pa

pakiusap
ako'y iyong tikman
subalit pakaingatan
kay bilis kong madurog
huwag sanang iba ang mabusog

pakiusap
huwag mo akong pabayaan
na basta na lamang lantakan
ng mga ibon at langgam
habang ika'y nagaagam-agam

kaya... pakiusap
angkinin mo na ako
papawiin ko ang gutom mo
hindi naman ako mahirap malusaw
ako'y iyong magiging tanglaw

shyla...

pitong taon na kaibigan
nanatili kang naririyan
ako'y laging pinatatahan
tuwing luha'y papatak naman

gaano man ako kalayo
di man magparamdam sa iyo
parang bituka'y magkadugtong
batid mo saan nagkakanlong

tiyak mo ang tunay na ako
kahit ako'y magbalatkayo
ikaw lang itong natatangi
sa sugat ko ay nakasaksi

niyakap mo ang lahat-lahat
pinunan mo bagaman salat
kapwa sa hirap at ginhawa
kasama kahit 'di asawa

magkasing-init: ating puso
sa Misyong minsan ay siphayo
kapwa tayo baliw magmahal
sa Diyos at sa Bayang sakdal

parehas tayo na sugatan
mga giyerang kinasangkutan
harapan nating kinalaban
matapang na naninindigan

marami na tayong sinakop
nakarating ako ng Pransya
nakapaglakad ka sa mga beach
sa sikat na Copacabana

ilan na ang mga kasintahan
iba na ang pamahalaan
maraming bagong kaibigan
pero tayo'y pangmatagalan

kaibigan ko at kalakbay
salamat sa iyong paggabay
salamat sa presensiya mo
salamat sa pagbubukas mo

pangako shy narito ako
patuloy na kakampi sa'yo
ang mga laban nitong buhay mo
siya ring ipaglalaban ko

bagong taon ang nadadagdag
tuloy lang huwag mabagabag
maligayang kaarawan sis
mamaya blow the candle and wish!

para sa hapon, kahapon...

mahal kitang totoo
nuon
ibinigay ang oras ko
at panahon

naging kaibigan ako
at naging babaeng ilaw mo

nakinig
ako
sa iyong mga daing

sa mga pangyayaring
itinuring mong mga pangaapi
ng tadhanang parang may sapi

pinahiran ko ang mga luha mo
sinamahan ka sa pagkalumbay mo

hinawakan ko ang kamay mo
kay higpit
pinisil pisil ko

nais kong ibalik sa iyo ang kaluluwa mo
at sinundo kita sa pagkaligaw mo
ninais kong bumalik ang sigla mo
at ginawa ko ang lahat mangyari lang ito

kahit
ang
ibigay
ang
KALAYAAN mo...

upang ako naman ang malito
maligaw, at panawan ng tino
iniwan mo ako
at sinikap kong
ngitian
ang
pagTALIKOD mo
dahil
ang
tanging
nais
KO
ay
ang
KALIGAYAHAN
MO
na ganap
at totoo

saksi ang ilog ng Marikina
saksi ang mga lamok na namiyesta
saksi ang mga puno at damo
saksi silang hindi natin alam kung sino

MAHAL kita
nuon

tuna sisig

ilang beses akong huminto pagdaka
upang isipin makailang libong beses
kung iaapak ko ba palapit ang mga yapak na ito
ilang beses akong nagpahinga sandali
upang limiin ang hinaharap na tadhana
kung sisilipin ko ba ang tao sa likod ng maskara
ilang beses akong nagmatyag muna
upang pakinggan ang tibok ng puso ko
alamin kung handa ba ako sa bulong nito
ilang beses kong pinagaralan
upang may maisagot at hindi mabokya
sa patimpalak na ikaw ang gantimpala
nais ba kita
nais ko bang muling tumaya
nais ko ba ang nakaadya
at hindi ko na napigil ang sarili ko
na humakbang palapit sa iyo
sinusundan ang tuna sisig na bitbit mo
at hindi ko na naiwasang
ilahad ang palad sa iyong kamay na gumagagap
parang nililok na maging magkasapat
at hindi ko na natanggihan
ang paglagok ng aking mga alalahanin
sa malamig at nagpapawis na gintong likido
sa isang iglap
mata nati'y nagtagpo
kaluluwa'y nagtalik
habang sa labas
nangangalit si egay
habang tayo napadighay
sa nilantakang tuna sisig
naubos
nawala
parang ang saglit na pinagsaluhang
bukas sa puting palanggana
isang mabahong anino ng nakaraang
hindi ko pagsisisihan
ni hindi ko kalilimutan
dahil
MAHAL
kita...

salamin

tinatanaw-tanaw lamang kita dati

may maliit na boses na nagsasabing nakikilala kita

boses na pinatahimik ng plaster ng komplikasyon

sa labi ng lipunang ating kinagagalawan

subalit hindi na napigil pa ang tadhana

na ika'y aking malapitang mamasdan

walang kaabog-abog

walang babalang bumulaga

upang ako ay ihanda

na ang tinatanaw tanaw ko'y

hindi talagang iba sa akin

namulagat na lamang

sa harap ng ating salamin

lulong.

naglalakad ako nagaabang ng masasakyan
ilang minuto ka nang nakasakay
pinili kong ako ang maiwan kaysa ikaw ang iwanan
kampante akong kabisado ko ang aking daraanan
o mas makakapanatag lang sa kaluoban ko
ang makita kang lumilisan patungo
sa iyong tiyak na patutunguhan
o pahabain pa kahit karampot ang sandaling
hiniram, pinakiusap, ninakaw ko lamang
nakasakay rin ako
pero sa isang sasakyang hindi naman umuusad
masungit ang panahon
at ang oras ay hindi umaayon
nagmamadali ang maraming
makarating sa kanilang destinasyon
at ako--
nageemote sa nakahimpil na jeepney
umaasang maunawaan ang kadaraang mga oras
na hawak ko ang iyong kamay
at pisil pisil mo ang aking palad
na sa iisang payong tayong nakasukob
habang kinakagat ko ang kaliwa mong balikat
hindi alintanang mabasa ng ulan
naglalakad sa ulap
lulong
sa
ipinagbabawal
na

Pag-ibig

roller coaster ride

mahirap talaga gisingin ang nagtutulog-tulugan
nungkang iyugyog mo man iyan di yan patitinag kahit kailan
ito na siguro ang lowest low ko simula nung 2005
hindi na mahalaga bakit ako tulog at hindi alive

eh, ikaw ba naman ang sumakay sa loob ng dalawang taon
sa isang roller coaster ride na walang katapusan?
ang thrill ng dahan-dahan at mabagal na pagakyat
nagaantabay sa pagtuntong sa tuktok kahit na ito'y kagyat

ang kabog ng dibdib
pagtigil ng tibok ng puso
pigil hiningang pagkatulala
at di malirip na saya

sa kagyat subalit pantasyang pagikot sa bilog na trail
kahit na parang isang bulag na nangangapa sa braille
napapikit ka, napakapit sa rail
di namamalayang kulay mo'y nagiging pale

walang kaalam-alam na mundo mo na pala
ay binaligtad, at inuyog, ang siyang napapala
tapos isang makapigil hiningang pagbulusok
habang kamay mo ay aking hawak

pero mukhang hindi nga ata ako nadala
o sadyang napahinto dahil nagulat at natulala
dahil hindi ko namalayang hindi pala ako nakababa
at naulit ang mapait na biyaya

ngayon sa wakas.
nalabanan ko rin ang matulala.
nakababa na ako sa walang pahinga at dalawang taon na roller coaster ride...

kaya pasensya kung sa pagod ninais ko ang matulog muna...

PERO huwag magalala... magigising din ako.
nahimasmasan na.
at mapapangiti na lang sa ala-ala ng dalawang taong lumipas...

huwag ikabahala na NAKATULOG ako... ang higit na MAHALAGA...
MALAYA na ako sa UNANG TANIKALA...
madali na lang kalasin ang ikalawa...
MAGIGISING DIN AKO... pagpahingahin nyo lang ako...

kaLUSUGan. kaLASOGan.

masakit at kumikirot kirot

magtago man ako saang pasikot

saan man humarap

saan man lumanghap

damang dama ko ang hangin

hinahabol habol sa dulo ng bangin

ang hapdi kirot at dugong nanigas naninikit

pero tatayo pa rin ako lalaban ng dikit

kumakapit sa buhay

nagnanais na mamatay

huwag ka ng magpanggap

kailan mo ito matatanggap

na ang inalagaang kaLUSOGan

siya ring pinabaayaang kaLASOGan

ngayon

ang tanging totoo

at ganap

ay ang ngayon

ang kahapon

ay nakaraan

koleksyon ng alaala

ang bukas

ay pangarap

likhang isip

ngayon

hawak-kamay

malasang laway

pulot pukyutan

kahapon

gintong likido

maalat na luha

basag na salamin

bukas

bagong tao

mainit na sabaw

pag-ibig na walang wakas

pero ang ngayon

bukas ay magiging kahapon

at ang inasam na bukas

maaring ngayon ay tumakas

dahil

ang tanging totoo

at ganap

ay ang ngayon

ang kahapon

ay nakaraan

koleksyon ng alaala

ang bukas

ay pangarap

likhang isip

laya. layas.

gusto ko munang lumaya

gusto ko munang magisip

gusto ko munang magdasal

gusto ko munang magnilay

hindi rito

wag rito

hindi pwede dito

walang silbi kung rito

lalabas ako

maglalakad lakad

dala lamang ang sarili

lalayas ako

gusto ko munang mapagisa

ang pigilang kausapin ka

putulin muna natin ang lahat

at lalabas muna ako rito

lalayo sa kanila

lalayo sa iyo

lalayo sa Kanya

lalayo sa inyo

sa paglayas sana aking matakasan

sana aking matakbuhan

sana aking makalimutan

na kalayaan ko naman

ang tumalikod

upang maharap

ang lumayas

upang makauwi

laya. layas.

akin ang desisyon

hindi Kanya, hindi iyo

kundi akin

kung iibigin kita.

mahal natin Siya!

sinikap kong itago ang emosyon

sinikap kong pigilan ang namumuong tensyon

sinikap kong ikubli ang mga damdamin

sinikap kong ibulsa ang lahat at kamkamin

ayokong makita mo ang pagtulo ng mga luha ko

ayokong malasahan mo ang alat ng mga ito

ayokong mabasa nito kahit ang pisngi mo

ayokong ipakita ang pagluluksa ko

gusto kong tumindig at maglakad palayo

gusto kong lumisan bago pa man masiphayo

gusto kong iwasan ang iyong mga tanong

gusto kong magkubli sa loob ng mga saknong

subalit di kawasay sa iyong mga bisig ako'y nakulong

walang nagawa sa marahan mong mga bulong

mahal kita... mahal kita... oo MAHAL KITA

pero higit sa lahat na mas MAHAL ko Siya!

saka nadarang akong muli sa iyong mga titig

bagaman busog ako sa pinagsaluhang sisig

upang muling magbalatkayo

sa nakaambang na siphayo

mahal mo ako... MAHAL mo ako...

subalit higit sa lahat na MAHAL mo Siya!

saka matamis na naglapat itong mga labi

upang ika'y maging akin kahit lamang sa sandali!

mahal mo ako... mahal kita...

subalit higit sa lahat na mahal natin Siya!

full moon

sa gitna ng mahabang paglalakbay

na hinahanap hanap ko'y ikaw

sa mga pangungulila ko at paghahanap

na pusong nalilito ang siyang lumilitaw

nabanaagan ko ang taglay mong ilaw

na sa aking daanan ay siyang tumanglaw

iisang bolang bilog

na sa gitna ng malayong kalawakan

natatanaw mo

natatanaw ko

ang iisang liwanag ng buwan

at bagaman

malayo man ang aking takbuhin

malayo man ang aking marating

nananatili ka sa kalawakan kong

nakatunghay sa akin

may mga panahong sa mga puno

ikaw ay nagkukubli

o sa mga gusali'y pansamantalang

nagtatago kang kunyari

subalit sa king pagsulyap

makikita kong muling nariyan ka lamang

mapapagod ako

mahahapo

pipikit at makakatulog

pero batid kong nakatunghay ka lamang

upang halikan ng liwanag ang pisngi ko

at hayaang bantayan ang mga panaginip ko

mahal ko

palangga

may ibubulong ako sa buwan

na sana makarating sa iyong turan

kailan kaya darating ang panahong

magkahawak kamay nating natatanaw

ang liwanag ng bilog na buwan...

hintay. hintayan. hintayin.

hinihintay ko bang sambitin mo

ang matamis mong pagmamahal?

inaasam ko bang marinig

ang mga katagang magpapatotoo?

hanggang kailan ka ba maniniwalang

hindi simpleng hamon ang hinaharap ko

na hindi kita sinusubukan

at hindi na ako naglalaro

hanggang kailan mo ba ako aakusahang

ang pagmamahal ko ay imbento lamang

para may mapatunayan, kanino?

sa sarili ko at sa iba? para ano?

hindi ako nagaabang sa mga sasabihin mo

hindi ko kailangan ang mga palabok na ito

kailangan ko ay ang mga mensahe ng kilos mo

mga matang nangungusap ang hinahanap ko

aanhin ko ang mga salita

aanhin ko ang mga pangako

maglalaho ang lahat ng ito

tanging mananatili ay ang puso

suriin mo nga ang sarili mo

ako ba ang nagaabang sa mga ito

o ikaw ang nangangailangan ng mga patunay

upang sa huli maniwala kang ako ay tunay

sana sa panahong handa ka nang tumaya

sana sa panahong hindi ka na takot pa

sana may buhay pa rin ang puso ko

para tanggapin ang pag-ibig mo

maghihintay ako

huwag lang kung mismong

ang tibok nitong puso

ang mapigtas at sumuko...

yolen

i never

paid attention to you

i saw you

just once

and just seconds

i never

heeded

your stares

were you

even there

at all

coz

i hadn't

notice

a soul

you

asked my number

i just smiled

no not even

with a bribe

you

followed me

down the hall

so persistent

you seem

that in the end

i finally gave in

then

one simple

goodnight

you made me

think again

was it

with a spell,

please do tell

coz

i

wake up

every morning

hoping

there's

a gudmawnin!

and just wait all day

for that

priceless "oi..."

what's with you

i just

couldn't tell

im suppose

to free myself

for a while

and im

still hurting

from breaking

yet

this smirk

pasted upon my face

just could

never hide

that you

are

a different case

as crazy as it may seem

but now

that i

think of you

i

say

i like your eyes

i like your smile

i like the way you sing

even if

its not

my kind of music

i regret

not dancing

coz i

would have

wanted to

as long as

you'll be

the one

ill be

dancing with

hmmm

would

that

mean...

i

would

accept you?

now

that you've

said

you

wanted

me

too?

i don't really know

i

just

don't want

to rush

things

especially

if

it

concerns

you

i like you

but

i

had to

thread

softly

coz

i

dont

want to

scare

myself

or scare you too...

like

the

same

mistakes

i

used

to

make

i

dont

want

anymore

hurting

not you

not me

ill wait

ill be patient

ill BE...

be still...

you belong to Me...

be still...

two words that would remind me

two echoing words to keep me

from tears drenching my cheeks

from anger corroding, it reeks

from all of my hungers

frustrations and pain

from all of my anxieties

weariness and resignation

comes this calming words...

YOU BELONG TO ME...

BE STILL...

yesterday, i cried again...

I was about to Say NO

Say NO and back out

Wincing at His invitation

Fear paralyzing my entirety

That was yesterday

And I cried again

Why ME. Why ME?

I prepared my speech

Worked real hard at revising

Worked real hard rehashing

Setting my best foot forward

I was ready to spit it out

In perfect stance awaiting

Moment to grasp just lurking

Then your voice came first

I am ready to wait I know its best

Ill just be here, not breaking the link

To give you more time to think

That was yesterday

And I cried again

Why ME. Why ME?

You need not wait on me

I was sinning despite the continued grace

Nefariously hurting you in flickering daze

Tongue-tied at your continuing love

Abashed of the vile I was cradling

There’s forgiveness and plea in your eyes

You’d love me anyway with all my vice

Suddenly it wasn’t only the voice, I’ve heard

Upon the sun’s blinding light, I have seen

Upon its warmth and cool breeze, I’ve felt

You held my hand and asked for my YES

That was yesterday

And I cried again

Why ME. Why ME?

I kept on asking

Why NOT YOU… WHY not YOU?

He kept on retorting

He held me close, so close

Hugged me tight and kissed the top of my head

That was yesterday

And I cried again

what's botherin' me?

he had someone

i got mine

so what's botherin' me?

i am happy

he IS happy

so what's botherin' me?

he longs for her

i have mine by my side

so what's botherin' me?

he looked at me

he locked eyes with me

so what was that tear for?

he always talk about her

i am holding another's hand

so what's botherin me?

when all this time

i was the UNFAIR one

well, perhaps THAT bothers me...

or PLEASE not the other OPTION...

pagtatahi

matagal nang napunit ang seda

sayang naman daw kung itatapon na

gayong may gamit pa bilang blusa

naghanap ako ng seda

at kahit na anong tela

na babagay at maaring itagpi

upang mapakinabangan pang konti

matagal na pagtitiyaga

na ang blusang suot

nanatiling punit

at walang telang kapanit

subalit ngayon nakita na rin

ang kalapat nitong blusang punit

nakahanda na ang karayom

nakahanda na ang sinulid

bukas itatagpi sa punit

ang telang napulot

sa pag-asang pagkaTAHI

magamit pa ng maraming araw

ang blusang AKO...

paalam (2)

sabi mo dadayain ko lang ang sarili ko

nasabi ko rin yan sa sarili ko dahil inakala ko

pero hindi ba mas dinadaya ko ang sarili ko

kung ipagkakait ko rito ang paghilom ng sugat ko

paghilom ng sugat na nalikha mo

nalikha mo sa bawat araw ng paglalaro mo

alam ko may kaunting bahagi ng puso ko

ang patuloy na magmamahal sa iyo

pero panahon lang ang makakapagsabi

panahon na lang ang sa atin ay sasaksi

paalam na, paalam na po

at binabawi ko na ang puso ko

ang kaluluwa at kalayaan ko maari na bang kalagan mo

upang aking tangan-tangan sa tuluyang paglaya ko

at wag ka nang humirit upang pigilan ako

dahil bagaman ilang beses na akong palyado sa planong ito

desidido na ang loob ko, ayaw ko na talaga dito...

muli... paalam na po.

paalam.

hintay!

bakit nandiyan ka at nandito ako?
bakit hinahanap-hanap ko ang lambing mo?
bagaman alam naman nating iba ang mahal ko,
pero bakit mukhang nagiiba ang tiyempo ng puso ko?
gusto ko lang matulog. wag mo muna akong ihulog,
hintay at pagkagising ko, sasagot na ako sa iyong dulog...

obsesyon...

tumatagal ba talaga ako sa ganitong klaseng relasyon?

ang layo layo mo, nawiwindang ako sa aking obsesyon...

obsesyong ilapat ang aking palad sa mga palad mo

obsesyong idampi ang aking mga labi sa labi mo

obsesyong guluhin ng aking mga daliri ang hibla ng buhok mo

obsesyong pagkatitigang muli ang kinang ng mata mo

obsesyong ilapat ang aking tenga sa dibdib mo

upang mapakinggan ang tibok ng puso mo

tibok na nagpapakalma sa nagwawalang puso ko

obsesyong ihilig ang ulo ko at ipahinga ang puso ko

ipahinga na rin ang mga mata sa walang sawang pagluha ko

sa bawat pagmulat, saan man ituon, kaanyuan mo ang nakikita ko

at kahit sa pagpikit ko, sa karimlan, ikaw ang nasisilayan ko

ikaw din kaya ay nahihirapan ng ganito?

o ang parusa'y sa akin lang ibinato?

pag-ibig na nga ba ang tawag dito...

o obsesyon lamang dahil ang layo-layo mo?

sige na... alis na ako!

hindi ba at nagpaalam na ako.

ano pa bang itinatayo-tayo ko rito.

bakit hindi ko magawang humakbang palayo.

nasaan na ba ang kasama ko.

kumpleto naman ang mga bagahe ko.

pero bakit parang may kulang pa dito.

kaya hindi pa makahakbang ang mga paa ko.

naghihintay nang naghihintay ba ako sa ano.

naghihintay ba ako sa sundo ko.

o naghihintay na pigilan mo ako.

ikaw ba iyang nasa kanto.

nakikita ko na kinakawayan mo ako.

tanda ba iyan ng pagtanggap mo sa pamamaalam ko.

o iyan ba'y pagtawag pansin para magisip ako.

tingin ko kaway iyan ng pamamaalam mo.

nakakalungkot na ganun mo lamang bitawan ako.

pero ito naman ang gusto ko.

bakit ba ako naninibago.

bakit ko ba pinagpipilitan mahalin mo ako.

gayong hindi pa nga handa ang puso mo.

pero nasaan na ba ang sundo ko.

napagod na rin kaya siya kahihintay dito.

mukha kasing nahuli ako ng ilang minuto.

nagtagal sa pamamaalam ko sa iyo.

nagiisa na lang ata ako dito.

saan na ngayon ang punta ko.

sige na alis na ako.

bagaman walang destinasyon ang mga paa ko.

bagaman walang magbubuhat ng mabibigat na bagaheng ito.

bagaman walang hahawak ng kamay ko.

sige na alis na ako.

at itigil mo na ang kakakaway mo.

napapagod ka na, aalis na ako.

oo, aalis na ako.

paalam na sa iyo, mahalco.

shoutout...

gusto ko lang ipagsigawan! -pyakot-

ang hirap kasi sayo sarili mo lang ang iniisip mo sariling takot mo, sariling kahinaan mo... minsan ba sumagi sa utak mo ang damdamin ko? ang mga takot ko, ang mga kahinaan ko... hindi ako si darna, wala akong kapangyarihan... kanta ba iyan? pasensya wala sa tono... ninakaw mo kasi sa akin ang awit ng puso ko! ibalik mo na, di mo ba batid ang panghihina ko? sabi mo mahal mo ako? pero baket ang layo mo? sabi mo takot ka kasing masaktan, takot mo... sabi mo kasi hindi ka bagay sa akin, takot mo... lalaki ka ba? duwag ka! puro ka takot mo! gusto ko lang ipagsigawang mahal din kita! pero punyeta ka--pinahihirapan mo na ako... lalapit ka sandali pero lumalayo ka ng lumalayo... hindi ko maintindihan kahit pilitin kitang intindihin... di ba kayang pawiin ng pagibig ko ang takot mo? mukha ba akong multo ng nakaraan mo? muli... gusto ko lang ipagsigawang sa iyo ang puso ko! pero punyeta ka! kinuha mo nga pero nawawala ka! ikaw ang kumplikasyon ng terminal na buhay ko! sinasaid at inuubos mo lamang ang pasensiya ko! ilang taon pa ba? ilang taon na ba? (sigh!) uubanin at kukubain ba ako kahihintay sa puso ko? muli, gusto ko lang ipagsigawan gago ikaw nga ang mahal ko! muli, gusto ko lang ipagsigawan hindi ako multo, ako ang mahal mo!

from blue to purple

kinondena mo ang kahong kinapapalooban mo

sabi ko sayo itago natin yan para di na nila maisilid pang muli sa ulo mo

nagpaalam ka kung pwede bang sunugin na lamang

para problema mo tuluyang matapos na

maglaho kasabay ng paglamon ng apoy sa kahon mo

maglaho kasabay ng pagakyat ng aso sa alapaap

maglalaho nga ba o nagiiba lamang ng anyo?

sabi ko tara tutulungan kitang sunugin ang kahon na ito

subalit napatigil ako sapagkat gusto ko rin sanang humingi ng pabor sa iyo

pwede bang isabay ko na rin ang kahong itinatago ko

paano nga kung makita pa nila ito?

oo maaring nag-iba lang ng anyo ang kahon,

pero tama ka hanggat naririto ito sa natural na anyo

mananatili ang natural nitong gamit

ang sikilin ang tunay na pagkatao natin

ang diktahan ang kaya at di natin kayang gawin

hindi man lang tayo binibigyan ng pagkakataon

ang pagkatiwalaang lumago sa kabuoan nating potensyal

na maaring mas malaki pa sa kahong pinasadya nila sa atin!

-------

usapan naming totoo yan! c purple po ay totoong pangalan ng isang totoong tao at naisip ko lang naisa-talata ang aming usapan... mas magaling siyang makipagsayaw sa mga salita kaysa sa akin, sa tingin ko lang un (pro mukhang totoo produkto ng lasalle? kahon na naman yan... tsk...) kasi napapalaban ako sa palitan namin ng mga berso sa text messages hehe (adik noh)... ito ang sagot ko po sa kanya! twag nya pala sa akin ay blue pia harhar (pero para sa akin din nagsimula sa pagkaaliw ko sa pangalan niya)

elwynn

wala akong narinig na tugtog o awit

nanahimik ang puso kong puno ng dalit

na para bang ito'y bibig na nabusalan - tahimik...

o di kaya'y napiping sadya kaya walang imik

walang kaba na siyang dumagundong

walang emosyong malayang bumalong

na para bang walang nagaganap

wala ka sa tabi ko, hindi ko hawak ang kamay mo

hinanap ko sa puso ko, patuloy na ginagagap

kung posible ikaw ay mahalin ko, siyang iyong pangarap

subalit ang sagot ay isang katahimikang nakakabato

walang imik, walang sagot, hindi nito ako kinibo...

dama ko sa init ng iyong mga palad na aking hawak

ang isang pagmamahal na hindi naduduwag sa tabak

nababasa ko sa iyong mga matang nagsusumamo

ang nilalaman ng puso't isipan mong palalo

mahal mo ako hindi mo maitatago

mahal mo ako hindi ko maipagtatanto

sa kabila ng madilim at mapait kong nakaraan

tatanggapin mo ako sa kahit anong paraan

laan kang ibigay ang buong buhay mo

angkinin lamang ang puso ko

pusong hindi na akin para ibigay pang muli

pusong hindi ko mahanap kung saan nagkukubli

paano ko sasabihin sa iyong

walang maisagot ang puso ko?

paano ko ipapaliwanag

na hindi na ito akin at hindi ko ito mahanap?

paano ko sasabihin sa iyong

nasa iyo ang lahat ng gusto ko?

pero paano ko bibigyan ng dahilan,

na hindi pa rin pwedeng magmahalan?

paano ko tatangapin ang alay mong puso,

gayong malulungkot din ito sa pagiisa?

dahil ang pusong dapat nitong makasama,

ay hindi ko na mahanap at tinangay na ng iba?

nasasaktan akong makitang masaktan ka

pero paano ko papawiin ang sakit mo,

gayong ako ang may dulot nito...

kailangan na ba talagang lumayo ako?

why?

why do i have to let you know

let you know, that i really care

why do i have to let you go

let you go, and hurt you really deep

why do i have to let you feel

let you feel, the love so passionately real

why do i have to let you fall

let you fall, and never catched you tenderly

why do i have to reel you on

reel you on, when in the end ill kill it off

kill it off, and just let you go

let you go, after you have loved me so

loved me so, it pains us both

pains us both and nothing else matters anymore

and now why have we returned upon this state?

we are back to being strangers

strangers hurting and hiding...

why do i... why do i...

its all my fault i know

because there are no answers to all my why's...

am i?

im not a leader. i dont wanna be.

but you insist on picking on me.

for reasons that has never been clear

for stakes that are so high and dear.

i tried to run away from that voice

seen it coming but denies no noise

yet it keeps on taunting never giving up

and now im hooked and cornered hands up

got no place left to go to hide

faced the fact and watched my old self as it died

have tried to deny hearing no noise

have tried to run away as fast away from your voice

did everything so you may change your mind

on picking up on me where your heart may bind

tried to make you realized how unworthy i am

how this heart was sinning while in a bedlam

and yet in a wave of your hand

every taint in this soul was gone

now as i am against the wall

got no choice but to accept my ball

i know it is whats been coming all along

and yet cant make myself believe that i am wrong.

because no matter what i do to disregard this fact...

it would still remain, a hard biting reality that rocks...

im not a leader. and i dont wanna be.

but everything points otherwise

its coming on full circle

and i got no choice if not to accept,

but at least recognize...

that somehow i am a leader.

though i dont wanna be.

i am a leader.

and a chosen one against my will at that.

i am a leader.

i am.

paghabol

nahihirapan na ako...

batid ko na kakaunting panahon na lang

pero susulitin ko ang sandaling panahon na ito

susulitin ko...

susulitin ng lubos-lubos...

upang sa kakaunting panahong ito

na bahagi ng bawat tick-tock ng orasan,

ang paglipas ng bawat segundo at minuto...

ang pagpilas ng dahon ng kalendaryo...

ay hindi masayang

hindi mawalan ng saysay

hindi mawalan ng silbi bagkus magpapuno...

dahil lahat gagawin ko... lahat-lahat!

lubos ko lang na maipaalam,

maipaalam at maiparamdam...

hahahawakan ko ang pagkakataon...

ipapabatid ko at ipararamdam

sa lahat ng posibleng paraan

sa bawat natitirang sandali...

sa bawat nalalabing pagkakataon...

na MAHAL KITA...

MAHAL na MAHAL!

morphosis

lalayo ako pero naririto lang,

mawawala pero mananatili,

umiiyak pero patuloy na umaasa

at ano man ang gagawin...

hindi ko ititigil ang pagmamahal...

pagmamahal sa isang anghel na kagaya mo,

sa kabila ng kawalang pahintulot,

at marubdob na pagbabawal

ng tadhana at pagkakataon...

sa kabila ng paghahadlang ng langit,

at ng lupang kinasasadlakan ko...

sa kabila ng panlalaban ko,

sa mga mapangsikil na puwersa ng kalikasan...

lahat kakayanin maging anuman ang kapalit,

dahil iisang awit lang ang alam ng puso ko,

tanging awit na maghehele sa akin,

upang sa mahimbing na pagtulog,

upang sa matagal na pagkahimlay,

magigising akong may pakpak ng muli,

parang morphosis ng isang paru-paro,

ako’y TAO ngunit naging anghel ng dahil sa ‘yo!

my futile plea (la mia richiesta inutile)

(ung italian version--- kaibigan ko gumawa ewan ko gaano ka tama eh hindi ko naman naintindihan heheheheh...)

my futile plea
come back to my arms...
kiss my tears away...
paste back that ripped piece of my heart you are holding...
bring me back my soul that has deserted me to follow you on...
hold my hand... clasped it hard...
then... hug me tight... hug me tight, but tenderly...
i shall forget that you have allowed my heart to crumble...
i shall forget that you were the instrument that bleed me...
i shall forget that you made my tears drop like a rain...
i shall forget that you have forsaken me...
i shall forget your gutless fight for the love we shared...
i shall forget everything... every pain and hardships
just come back to me...
come back to me.......
this i beg.......

la mia richiesta inutile
ritornato alla mia armi...
baci le mie rotture via...
incolli indietro che la parte strappata mio cuore voi è tenuta...
riportimi la mia anima su che abbandono me per seguirlo...
tenga la mia mano... stretta esso duro...
allora... abbraccilo fortemente... abbraccilo fortemente, ma tenero...
mi dimenticherò che avete permesso che il mio cuore si sbriciolasse...
mi dimenticherò che eravate lo strumento che lo sanguina...
mi dimenticherò che avete fatto le mie rotture cadere come una pioggia...
mi dimenticherò che sono abbandono...
mi dimenticherò la vostra lotta debole per l'amore che ci siamo ripartiti...
mi dimenticherò tutto... ogni dolore e difficoltà...
ritornato appena a me...
ritornato a me.......
ciò che elemosino.......

waiting...

waiting for his call...
wating for his text message...
checking the internet...
hoping for an email...
a friendster message...
or whatever form...
damn im here wating...
and the tears just kept on coming...
'tis hard... 'tis painful...
and he seems he doesn't care...
and though this is futile and all in vain it may seem...
id still be here damn it... doing the painful waiting...
until for how long?
until for how long?
that i may never know...
but it surely it has to end...
it has to...
i hope not with my life ending too...

am i hurting?

i feel the earth shifting...
pulling me down the abyss...
i feel the clouds pouring rain...
drenching me with relish...
i can taste saltiness...
was that the raindrops or was that my teardrops
running down my cheeks from my eyes to my lips...

am i hurting?
yes, i think i am...

untitled

It’s when everything old becomes new
All that seems routine becomes exciting
It’s when a dying heart starts fluttering
Humming notes of love in beating
Images of you
keeps on taunting me
Even if you’re not here
Even when you’ve gone
Even when you’re away
It’s when people see me smiling
All the good things keep on coming
It’s when a new day arises
With the sun in the horizon rising
The scent of your soul
never stops lingering
Even if you’re not here
Even when you’ve gone
Even when you’re away
A new hope, a new beginning
Roses and lilies everywhere blossoming
Everywhere I go, it is you I keep on seeing
Now tis for sure I know love is what I’m feeling…
Now tis for sure
I know love is what I’m feeling…
Even if you’re not here
Even when you’ve gone
Even when you’re away

nagmahal ba ako talaga?

nyahaha... nakakapikon na.
nagmahal ba ako talaga?
bakit ang bilis kong makalimot...
bakit saglit lamang kung may dalamhati...
bakit bagamat may luhang pumapatak...
may mga imbing ngiting masisilayan...
bakit bagamat madilim ang daan at natatakot...
humahakbang pa rin palapit sa ilaw na nakakalusot...
bakit mawala man ang musika...
nakasasayaw pa rin sa awit at tipa...
bakit sugatan man ang puso at duguan...
handa pa rin itong muling masugatang muli...
hindi na ba ako madadala?
o sadyang, hindi pa ako tunay na nagmahal?
ano ang mga dumating?
mga pagsubok ba lamang?
isang dalisay na paghahanda...
isang mapunyaging paghuhubog...
para kanino?
papalapit na ba sya?
tapos na ba ang mga pagsusulit ko?
o ikaw ba ay isa sa mga kailangan kong maipasa?
ikaw na ba? o pagsubok ka rin lang...
kailan ka dadating...
at paano kung sa pagdating mo...
hindi pa ako dalisay?
hindi pa sapat ang paghuhubog?
aalis ka rin gaya nila?
at dun ko malalamang...
ah! nagmahal na akong talaga...
pag dumating ka at nawala...
at pati ako kasabay mong nawala...
ah! nagmahal na nga ako...
subalit sasambitin sa kawalan na lamang...

IKAW ang mahal ko

bakit kahit saan man ako mapalingon ika'y nasa balintataw ko
at saan man mapukol ang mga matang ito kaanyuan mo ang nasisilayan ko
mabilis na dumadaan ang mga segundo, minuto at oras ko
di namamalayang lumilipas ang mga pahina at dahon ng kalendaryo
bagaman marami ang samut saring kalat sa gubat ng utak ko
naririyan sa kasukalang gitna palagi, ang oasis ng mga alaala mo
hindi malirip ng kaibuturan ng kaalaman ko
kung kailan nagsimula ang pagkagumon kong ito
sadyang malala na ang pagkalulong ko sa iyo
ni hindi ko na mawari kung ikaw ba ay ako
dahil sa panaginip na inakala kong minsa'y totoo
hinawakan mo sa kamay mo ang munting puso ko
habang binubulong ng malamyos dito
"mahal kita, mahal na mahal, ako ay para sa iyo"
subalit nagising ako bigla at wala ka naman sa tabi ko
nagising akong nalalasahan ang maalat na likido sa labi ko
nagising na basang-basa ang unang pinaghihimlayan ko
basang basa sa pagbaha na naman ng luha ng kaluluwa ko
dahil natitiyak akong ikaw na ang kasagutan ng mga panalangin ko
kailangan kita, kailangang totoo dahil ikaw ang mahal ko!

tagay

pinilit kong iwasan ka

ang huwag kang makilala

pero parang tiyak ang tadhana

at pagtatagpo'y itinakda

pinipigil ang oras

nang huwag dumating ang bukas

namulutan ng maraming kwentong inihabi

upang magkubli na naririyan ka sa aking tabi

nagtitinginan na sila

bakit di pa rin kita alintana

natatakot at nahihiya

baka hindi ko kaya ang iyong tama

nangahas pagkawasa sinulyapan kita

nanlalamig ka ng ikaw aking hawakan

kinakabahan ako, ika'y pinagpapawisan

at sa sandaling pagtama ng ating mata

nararamdaman ko na lamang bigla

na mga labi nati'y naglapat

at malamig na pusong ninais maging tapat

pinaginit ng iyong angking kamandag

bagaman pagkatapos tayo ay basag

ikaw ang iyong katawan

ako... kaluluwa'y ganap ng papanawan!

tawiran

"maaa, para po!"
sa kanto ng JULIES BAKESHOP
tapat ng PETRON
humimpil ang sinakyan ko
nakababa na ako
saka naisip ko

sa relasyon ko ngayon
para rin akong nasa isang tawiran
maraming tao na paruot parito
may ibang nagaabang ng masasakyan
may ibang may inaabangang nilalang
may ibang nagaabang ng pagkakataong makatawid
may ibang nagaabang ng makakasabay sa pagtawid
may ibang lito kung tatawid ba o hindi
may ibang sumama lang sa nagaabang
marami ring establisyemento sa mga ganitong daanan
nangangalakal pantawid gutom, pandugtong buhay

minsan ako yung nagaabang
minsan may nagpasama lang sa akin sa pag-aabang
minsan takot akong tumawid
nagaabang ng pagkakataon
ayokong masagasaan
minsan tiyak sa mga hakbang
minsan hindi at nahihibang
minsan natawid ko na ito na lasing ako
minsan naman nilalagnat, nahihilo
minsan malungkot na papauwi
o di kaya'y pagod sa maghapong gawi

ngayon naririto ako
habang basa ang daan
at marami akong kasabay sa pagtawid
hindi ako nagmamadali pauwi
hindi ako pagod o maysakit

kinamusta ko ang aking emosyon
masaya ako
parang kumpleto
parang tiyak

dumating kasi sa tamang oras ang inaabangan ko
at kahit maraming naunang dumating
nalito paminsan minsan
nagtatanong
kung panahon na bang
itigil ang paghihintay
pero kahit minsan napapasakay na
nakakahiya man sa mga pinarang jeep
magdududa at kakaway
"manong hindi po pala"
"yung susunod po"
walang pagsisisi

hindi
ko
babawiin
hindi
ako
nagkakamali

sa iyo---magpapaligaw (as in mawawala) ako
magaabang kahit pa pumuti ang mga uwak
mageenjoy sa trapik
papayag sa lihis na daan
kahit pa salubungin silang lahat
at hindi na kailanman
bababa pa
dahil

sa TAWIRAN ng BUHAY
ikaw ang inaabangan ko

on imperfections

hindi ako perpektong tao...
hindi ako ganap na banal o mabuti...
hindi nga siguro ako marahil tao hehehe...

yung buhok ko, madalas hindi sumusunod sa galaw
sa buga ng ilong ko maaring makaipon ng sabaw
napakaburara ko rin, halika silipin mo ang silid ko
hindi ka nasa junk shop, lalong hindi payatas dumpsite dito
napakalampa ko rin, hindi na bago ang basag na pinggan
o di kaya'y napakalapit sa aksidente anumang iwas tignan
figurine, gatas, tubig,
normal kong matabig
at madalas pa sa palagi puso ko'y siyang basag
para bang bahagi na nang aking kalag
may panahong nakikipagsagutan ako sa kaibigan
nagaaway kami at nagtatalo, patayan sa titigan
madalas kinaiingitan
storya'y hinahabian
madalas buong lipunan galit sa akin
kaya ako'y madalas magpumiglas din
kung sinong hindi ako mahal siyang aking liligawan
kung sinong nagmamahal sa akin siyang aking papanawan
minsang sumakto, ayaw naman ng mismong mundo
sadya lamang may araw na walang nagaganap na matino

pero kung iisipin ko ang lahat ng aking karanasan
at iisa-isahin ko itong aalalahanin at babalikan
mas mananaig pa rin ang pagkamangha ko sa kahiwagaan ng buhay,
na maaaring, oo, maaaring, ninanais ko na pala na ako'y...

hindi perpektong tao...
hindi ganap na banal o mabuti... (subalit nagpappakabuti...hehe)
hindi nga siguro marahil mabibilang bilang tao hehehe...

paalam

nakalag na nga at tuluyang nalagot
ang mga tanikalang bakal
kasabay ng paglaya sa pagkapinid
nililis ang piring sa aking kaluluwa
dahan dahang pumupungas
na sa laot ay makahugot ng hangin
upang tuluyang maabot
ang pampang ng kaligtasan
dinaig pa si Houdini sa diskarte at mahika
nalulunod, nauubusan man ng hininga
nakatulog, nagising, saka nataranta
kapos subalit nakahabol, umabot
sa makapigil hiningang pag-aabang ng lahat
umaasam, nagdarasal, nadududa
isang minutong nagtagal ng isang siglo
sa desisyon kong talikuran na ang 'tayo'

tanghali

tanghali na akong nagising
sa higpit ng kapit ko
sa aking panaginip
mainit na ang sikat ng araw
heto't nakadikit pa rin
sa unan na basa ng natuyong laway

tanghali na naman akong bumangon
tanghali na naman akong bumalikwas
tanghali na naman akong tumayo
may gana pang mabugnot
gayong ako na nga itong nahuli
may gana pang sumpain ang orasan
kasalanan ko namang hindi ako nahimasmasan

nagingay na ang paligid
pero nariyan ka pa rin
nakatabing sa aking mga mata
binubulag ako sa mga tamis ng pangako
binubulag ako sa realidad
na tanghali na pala

at dapat ng imulat ang mata
alisin ang muta
maghilamos na
mahimasmasan naman
at ng kahit paano'y mabura
ang nakaukit na pangalan sa aking pananaw

ikaw at ako

nagtatago sa kumot ng tadhana
takot sa liwanag ng madla
dahil ayaw nila
kahit naman ang totoo
ay nais kita

at tanghali na rin
ng naramdaman ang init ni haring araw
upang gisingin akong tuluyan
sa kamalayang

nais kita

kahit ayaw nila
nais kita
at tanghali na
ng ito ay aking aminin

na oo nais kita!

tatsulok na piitan

hindi ko alam paano lilisanin
ang mundo mong ginulo ko pa man din
hindi ko alam paano bibitawan
ang kamay na nakapitan ko pa man din
hindi ko alam paano kakawala
sa bisig mong kay higpit kong niyapos
hindi ko alam paano kakalimutan
ang mga labi mong kay tamis kong tinikman
hindi ko alam paano ko naaatim
na iwanan ang piling mong kay lambing
hindi ko alam bakit mas nais kong masaktan
ang umiyak at magdusa gayong nariyan ka naman
hindi ko alam bakit dilat ang aking mata
habang nakikita ko ang sarili ko na sinasaktan ka
hindi ko alam bakit mahal ko siya
gayong maliwanag namang minamahal kita
marami akong hindi alam
marami akong katangahan
isa lang ang malinaw sa lahat ng kaganapan
ang puso ko't puso mo at puso niya'y
kapwa umiibig, nagmamamahal
subalit ikinulong ng tadhana
sa tatsulok nitong piitan!

black, white and gray

there's no halfway turn
no sideway burn
its either face me with your back
or come straight at my wrath
dont give me that look
dont show me that tear
its either you are brave
or a crying and limping wimp
dont give me that glassy stare
or ill break you into pieces
never dare
you had my paintbrush
for a rainbow mural
dont taint that white
and never make it black
but all you love to paint
is that brooding sad grey
as if another storm is on its way
what made you do that
i can never tell
but can always understand
the things i fail to comprehend
cause you are the gray
that had taught me how to pray

gugma o love?

unsa man ang gugma?
how can i say i do?
ug wa man ko kasabot
of what love means
gimingaw gyud ako kanimo
how i dream to see that smile again
nagantos sa imo pagbalik
to hear that lovely voice to sing
nagtan-aw sa mga gamhanong tala
comparing the same twinkle in your eyes
kay pait kay nakasabot man kita
that ours have an indefinite future
kay kini ay parte lang sa kalsadang ato tabukon
for our own personal growth...
karon, gigugma ba kita?
answer me what love is!
hu-man saka pa kita tubagon.

gawad kalayaan

gawad ko sa inyo
ay kalayaan ninyo
nais kong simulan
upang aking matigilan
nais kong tapusin
upang ngayon ay masimulan
patayin ang tibok ng mga puso
upang buhayin ang bugso
ang hayaang maiwanan
upang palaging makasama
ang humakbang papalayo
upang lalong mapalapit
ang magpahinga
upang makagawa
kaya heto- iginagawad ko
ang kalayaan ninyo

ginusto ko minsan ang lumaya

Ginusto ko minsan ang lumaya
ang tangayin ng hanging amihan kaya-
O maglayag kasama ang mga alon
O maglakad ng walang patutunguhan

Ginusto ko minsan ang lumaya
'yun bang walang sa akin ay nababahala
'yun bang walang tali na magbabadya
Lumalayo ka na bumalik ka halika

Ginusto ko minsan ang lumaya
yaong hindi ko iniisip kung napapano ka
yaong hindi ko alintanang nasasaktan ka
at walang nagsasabing hoy lumalabis ka

Ginusto ko minsan ang lumaya
ang takasan ang tibok ng pusong di makapagtika
ang takbuhan ang obligasyong walang kumukuha
Walang magsasabing hoy nagpapabaya ka

Ginusto ko minsan ang lumaya
pero nang matikman ko ito
tumakbo-kumaripas ako pabalik
Upang itali muli ang sarili ko sa iyo

Ginusto ko minsan ang lumaya
pero hindi pala kalayaan ang gusto ko...
Ngayon malaya na tayo pareho
Pero bakit mas dama ko ang pagkakapiit ko?

angel and her lover

The lover sleeps and amid his dreams
His angel comes on sunlit beams.
To waken him with kisses sweet,
For her love for him is oh so deep.
She wakes him with her caresses light
Upon his skin and smiles so bright.
And in her eyes, he sees the love
She feels for him neath stars above.
He comes to her to gently place,
Kisses upon her neck and face.
To caress her body and touch her soul.
For together two become a whole.
The love they make is deep and true
And in this embrace their love renew.
When all is done and all's been said,
Upon her breasts he rests his head.
And hears her heart beat for him alone.
A greater love, he's never known.